India is één grote cultuurschok. Toen we aankwamen op Delhi moesten we midden in de nacht overstappen op het vliegtuig naar Nepal. Het was aardedonker en we moesten met onze rugzakken over de leprozen en bedelaars heen stappen. Een bijzonder welkomstcomité! ;-) 

Nepal

In Nepal maakten we vanuit Pokhara een wandeltocht door het Anapurna gebergte. De wandeling was erg mooi. We moesten een �permit� kopen om het gebied in te kunnen.
Langs de route waren zeer veel guesthouses en restaurantjes. 
Het beste is om een kleine rugzak mee te nemen. Er zijn overal goede voorzieningen.

Veel kinderen (�give me pen�) en over het algemeen erg aardige mensen.

Veel van de guesthouses en restaurants werden gerund. De Nepalese overheid had een stimuleringsprogramma opgezet om de werkloosheid onder vrouwen te reduceren.

De trektochten door dit gebied worden ook wel �The Coca Cola Track� genoemd, naar de vele achtergelaten colablikjes. Over het algemeen echter worden de paden erg schoon gehouden.

Vanuit Pokhara gingen wij met de bus naar Varanasi.

We reizen tijdens het jaarlijkse Holi-festival, waarbij mensen elkaar met (water)verfbommetjes bekogelen. Ook toeristen zijn favoriete doelwitten.

Varanasi

Varanasi (ook wel bekend als Benares) is een grote stad met 1,2 miljoen inwoners en vooral bekend vanwege de vele pelgrims die hier mediteren en zich baden in de Ganges.

Wij logeerden in The Yogi Lodge, een parel tussen alle andere guesthouses. Wij vroegen de eigenaar wat het geheim van zijn succes was: �clean, good food, quiet�. En dat is inderdaad uitzonderlijk als je dat vergelijkt met de rest. Zelfs de Israëli�s wist hij in toom te houden!

Bij aankomst op het station werden we door een scooter-riksja eerst bij the Yogi Palace, the Yogi Hotel en The Real Yogi Lodge afgeleverd totdat we boos uitstapten en verder liepen.
 
 
 

Het meest indrukwekkend zijn toch de ghats, lange trappen naar de Ganges toe. Bovenaan staan grote bogen of tempels. En elke ghat heeft zijn eigen betekenis.
Pelgrims van heinde en verre komen hiernaar toe om vanaf �s morgens vier uur te mediteren aan de oevers van de rivier.
De Ganges is zoals bekend een heilige rivier en bijzonder smerig. Het verhaal gaat dat zelfs ziektekiemen er niet overleven en dat het water daarom een louterende werking heeft.

Op een ochtend gingen we erg vroeg met een bootje langs de badende pelgrims. Ze hebben een metalen potje bij zich waarmee ze het water scheppen en over hun hoofd gieten. Sommigen zitten een uur doodstil aan de kant, anderen poedelen in het water alsof ze in het zwembad met een stel vrienden zijn.

Het water is ondoordringbaar bruin en af en toe drijft er een karkas van een dier voorbij.

�s Middags wonen we een crematie bij, één van de meest indrukwekkende rituelen die we ooit hebben gezien. Naast ons zit een man die ons fluisterend het ritueel uitlegt.
De oudste zoon van de overledene heeft zijn hoofd kaalgeschoren. Het lichaam wordt op een baar (zonder kist) door de straten van de stad gedragen en onder luid gezang loopt de stoet naar de rivier.
Het lichaam wordt half in het water gelegd en vervolgens gaat de oudste zoon naar het �Comité� om te onderhandelen over de houtprijs. Een crematie bij de Ganges is alleen maar voor de rijkeren weggelegd. Voor de armen staat een kilometer verder een meer geïndustrialiseerde oven.

Het lichaam wordt ingewreven met ghee, geklaarde boter, zodat het beter vlam vat. Dan worden de houtblokken opgestapeld en het lichaam erop gelegd.
Je ziet dus hoe het lichaam verbrandt en toch heeft het niets lugubers, maar is het meer een heel sereen en devoot ritueel.

In het water zeeft een door de zon zwartgeblakerde man de sieraden en andere niet-verbrande materialen uit het water.

We maken nog een lange wandeling langs de rivier en worden op een gegeven moment door een paar saddhu�s uitgenodigd in hun huis. Nou ja, huis. Meer een uitgehakte hoek onder een stenen brug. Een paar posters aan de muur en de stenen vloer is bezaaid met doeken, olieblikken en kolen.
Saddhu�s zijn mannen die op een gegeven moment in hun leven al het materiële goed opgeven en een zwervend bestaan gaan leiden. Ze leven van giften en wassen is uit den boze.

Soms zie je westerse Saddhu�s, compleet met vieze dreadlocks en tika op hun voorhoofd. Ze doen mallotig aan en worden door de Indiërs niet erg serieus genomen.

Agra

Ook Agra is groot: 1,1 miljoen inwoners en elke toerist zou deze stinkstad links laten liggen als ze niet de residentie was van een zeer beroemde tempel: de Taj Mahal.

In de 16e eeurw gebouwd door keizer Shah Jahan in herinnering van zijn vrouw Mumtaz Mahal. De bouw van de Taj werd een obsessie voor de keizer, wiens hart brak toen zijn vrouw overleed.
De bouw nam 22 jaar in beslag.
Toen Shah Jahan aan de bouw van een tweede Taj begon (die een in zwart marmer uitgevoerd negatief van de witte Taj moest worden), werd hij door zijn zoon gevangen gezet in Fort Agra, waar hij de rest van zijn leven sleet in een cel met 1 raam, dat uitkeek op de Taj Mahal.

Vrijdags is de entree gratis en is het park voor de Taj vergeven van de Indische families die er een dagje uit van maken.

De Taj is op zijn mooist bij zonsopgang. De roodgouden kleur van de opgaande zon geeft het geheel een bijzonder mystieke uitstraling. Helaas is er op de ochtend dat wij er zijn een dik wolkendek en begint het zelfs te regenen! Hebben wij weer....

In de buurt is ook nog een zestiende eeuws tempelcomplex (Fatehpur Sikri), maar dat vonden we niet zo indrukwekkend.

Rajasthan

In het noordwesten van India ligt een prachtig gebied, waar je zonder enige fantasie de sprookjes uit 1000-en-1 nacht kunt plaatsen.
Vrouwen in prachtige oranje, rode en rose gewaden die in een rijtje achter elkaar water gaan halen uit een put.
Jaipur is bekend als de �roze stad� vanwege de vele roze gebouwen in het oude deel van de stad.
Er is een mooi museum en enkele prachtige maharadja-paleizen.

Met de trein gaan we naar Udaipur in het zuiden van Rajasthan, een leuk stadje dat bijzonder romantisch is. Ook hier weer mooie tempels, maar vooral schitterende paleizen.
De mooiste daarvan ligt midden in het Lake Pichola op een eilandje. In 1754 gebouwd door de  Maharan Jagat Singh II is het nu het domein van het Lake Palace Hotel. Als je wat extra cash hebt, is het absoluut de moeite waard om hier een nachtje te slapen.

In Jaisalmer maken we een tocht van drie dagen per kameel. We slapen in de woestijn onder een magnifieke sterrenhemel. Het was de tijd van de Halley-komeet die we op die manier hadden we daar een fantastisch uitzicht op.
Het was gloeiend heet en drie dagen was eigenlijk net iets te lang. Kamelen rijden niet echt prettig.
Gelukkig namen we om de twee uur rijden vier uur rust!

De vestingstad zelf is trouwens ook de moeite waard, met prachtige forten en kastelen.

De laatste paar dagen sleten we in Delhi. Een ongelooflijk drukke en vieze stad die een keiharde aanslag op alle zintuigen doet.

Tips voor India gangers:
 

• Neem �Herriestoppers� mee voor als je met de nachtbus gaat en de Indiase �muziek� keihard door de te kleine speakertjes knalt.
• In Varanasi kun je in de traditionele potjes ingeblikt Ganges water kopen.
• In Varanasi zeker overnachten in de Yogi Lodge (de enige echte).
• Als je in Varanasi een lijkverbranding bijwoont, toon dan respect. Draag gepaste kleding (vrouwen geen korte broek) en maak geen foto�s (ook niet met telelens).
• Onderhandel stevig en laat je niet opjutten als je iets wil kopen.
• Op vrijdag is de Taj Mahal gratis toegankelijk. Het is er dan uiteraard ook erg druk.
• Het spoornet in India is uitgebreid. De treinen rijden niet altijd op tijd (eufemisme), maar het reizen is erg comfortabel. Zorg wel voor een slot op je rugzak, want aparte slaapcompartimenten zijn schaars.